INCA TRAIL ย้อนรอยเส้นทางอารยธรรมอินคา สู่มาชูปิกชู

บทความพิเศษ

INCA TRAIL เส้นทางสู่มาชูปิกชู

INCA TRAIL เส้นทางสู่มาชูปิกชู

ได้เดินทางไปเที่ยวแถบเทือกเขาแอนดีส ออกจากสนามบินก็เห็นคนถูกยิงเป็นศพนอนอยู่ข้างทาง พอเข้าไปในเมือง เขาก็กำลังระดมของไปช่วยคนที่ถูกแผ่นดินไหวกันอยู่ ฯลฯ

Picture of ม.ล.อัจฉราพร สุขสวัสดิ์​
ม.ล.อัจฉราพร สุขสวัสดิ์​

เผยแพร่: 15 ก.พ. 2560

แชร์บทความนี้
Picture of ม.ล.อัจฉราพร สุขสวัสดิ์​
ม.ล.อัจฉราพร สุขสวัสดิ์​

เผยแพร่: 15 ก.พ. 2560

แชร์บทความนี้

ประเทศละตินอเมริกาโดยเฉพาะประเทศ เปรู เอกัวดอร์ ชิลี โบลิเวีย เคยเป็นพื้นที่ของจักรวรรดิอินคา แต่ถูกพวกสเปนเข้ามา ปล้น ฆ่า เอาปืนใหญ่ยิงทำลายทั้งเมือง อารยธรรมอินคาสูญสิ้น เมื่อราว 400 ปี ที่แล้ว

เปรู เคยเป็นพื้นที่ที่มีทองคำมากแห่งหนึ่งของโลก แต่ก็ถูกสเปนขนไปแทบไม่เหลือ ในวันนี้คนพื้นเมืองในพื้นที่จักรวรรดิอินคาดั้งเดิม ส่วนมากยังยากจน หน้าตาไม่มีรอยยิ้ม พวกเขาย้อมอารมณ์หลังตื่นนอนด้วยกระแช่ข้าวโพด เคี้ยวใบโคคา และเดินออกจากบ้าน โชคยังดีอยู่บ้างที่พวกสเปนหาบางเมืองของอารยธรรมอินคาไม่เจอ จึงกลายมาเป็นวัตถุดิบขายในการท่องเที่ยว นำเงินเข้าประเทศได้มากมายในวันนี้

ผู้เขียนได้เข้าไปเห็นที่เขาทำการท่องเที่ยวแบบผสมผสานใน Inca Trail โดยสร้างเป็นกิจกรรม ร่วมกับการเดินทางหลากหลาย Inca Trail เป็นการเที่ยวย้อนไปในรอยทางของอารยธรรมอินคาในอดีต ซึ่งรอยทางเหล่านั้นบางส่วนยังปรากฎอยู่ เป็นถนนที่ปูด้วยหินมีสถานีเปลี่ยนผลัดคนเดินสารและใช้ทั่วไป Inca Trail ไม่ได้กว้างเหมือนถนนของพวกโรมันหรอกนะคะ ส่วนพวกสะพานเชือกที่ข้ามเหวนั้น บางแห่งก็ทำขึ้นมาใหม่ บางแห่งเราต้องใช้จินตนาการสร้างขึ้นมาเอง
Inca Trail ถือเป็นระบบ Logistics ประมาณ 500 ปีที่แล้วที่สมบูรณ์มากแห่งหนึ่งของโลกค่ะ การที่นักท่องเที่ยวจะเข้าไปในซอกหลืบของเทือกเขาแอนดีส เพื่อจะไปให้ถึง Inca Trail ที่สะดวกที่สุดคือการใช้เครื่องบิน หรือไม่ก็รถไฟ จากนั้นต้องเดินเท้าต่อเข้าไป บริษัททัวร์จะจัดโปรแกรมขาย มีรายการ 3-10 วัน ให้เลือกมากมาย
ใครจะเข้าไปเที่ยวแถวแอนดีสต้องถามสุขภาพตัวเองเสียก่อน ว่าทนกับสภาพพร่องอ็อกซิเจน (Hypoxia) ได้มากแค่ไหน เพราะในเขตเทือกเขาแอนดีสเมืองจะอยู่ที่ระดับ 2,000 – 4,000 เมตร ผู้เขียนต้องขออ็อกซิเจนที่โรงแรมมาสูดทุกคืนค่ะ คล้ายกับที่ทิเบต และแคมป์ตีนเขาเอเวอเรสท์ หากแต่ที่นี่อ็อกซิเจนฟรี แต่ที่ทิเบตต้องเสียเงิน
พื้นที่ตามยอดเขาของแอนดีสมีหิมะคลุมแต่ก็ไม่หนามากนัก เพราะโลกร้อนหรือเปล่า ? มองจากเครื่องบินแอนดีสไม่งามเท่าแอลป์ในยุโรป แต่หิมะที่คลุมเทือกเขาแอนดีสนี่แหละ คือปฐมบทของน้ำที่จะกลายไปเป็นแม่น้ำแอมะซอน
มีเมืองอยู่เมืองหนึ่งในเทือกเขาแอนดีสชื่อ Machu Picchu ตั้งอยู่บนยอดเขายอดหนึ่งที่เร้นลับ พวกสเปนหาไม่เจอ จึงรอดจากการถูก ปล้น เผา และยิงทำลาย Machu Picchu จึงยังเป็นเมืองที่สมบูรณ์ บอกเล่าถึงอารยธรรมอินคาได้ชัดเจน วันนี้ Machu Picchu ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นพื้นที่มรดกโลกที่ดูแลอย่างเข้มงวดโดย UNESCO
การเดินทางเข้าไปที่ Machu Picchu นักท่องเที่ยวต้องเดินทางไปโดยรถไฟเท่านั้น โดยจะเริ่มจากเมือง Cusco ซึ่งเป็นเมืองหลวงของอดีตจักรวรรดิอินคา บริเวณเทือกขาแอนดีสมีภูมิประเทศสวยงาม การเดินทางโดยรถไฟ จะสามารถชมทัศนียภาพในเส้นทางอย่างอิ่มเอม และได้บรรยากาศดีมาก นี่แหละค่ะคือจุดแข็งอีกอย่างของรถไฟ
พื้นที่ภูมิประเทศที่สวยงาม จึงเป็นที่มาของการจัดบริการ รถไฟประเภท Scenic Train ขึ้นมา ขายตั๋วกันในราคาที่แทบไม่ง้อลูกค้าทีเดียว มีหลายเส้นทางในโลกที่เขานำ Scenic Train เข้ามาหารายได้อย่างเป็นล่ำเป็นสัน เช่น เส้นทางรถไฟชมธารน้ำแข็งในสวิสเซอร์แลนด์ เส้นทางชม ฟยอร์ดในนอร์เวย์ เส้นทางชมทิวทัศน์ในแคนาดา หรือแม้แต่เส้นทางย้อนอดีตการนำอูฐจากอัฟกานิสถานเข้ามาช่วยทำเส้นทางรถไฟผ่ากลางทวีปจากเหนือลงใต้ของออสเตรเลีย ที่เรียกว่า The Ghan ฯลฯ

เส้นทางเหล่านี้กลายเป็นเส้นทางสำหรับการเดินทางท่องเที่ยว ที่คนอยากพาตัวเองย้อนเข้าไปซึมซับความงามธรรมชาติหรือกลิ่นอายของอดีต การเดินทางอย่างนี้ถูกจัดเข้าในรายการรวมกับอย่างอื่นให้เป็นทัวร์ ขายในราคาต่าง ๆ กันไป ในเวลาที่สั้นหรือยาวตามความเหมาะสมของเส้นทาง

ที่เมืองไทยขณะนี้ก็มีเส้นทางชมทิวทัศน์ อย่างเช่น ไปกาญจนบุรีหรือไปชมทุ่งทานตะวัน และเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ หากแต่การทำเส้นทางเพื่อสร้างรายได้ในบางแห่งในต่างประเทศนั้น ทำอย่างเป็นเรื่องเป็นราวเข้มข้นกว่าที่บ้านเรามาก และกำลังเกิดมากขึ้นเรื่อย ๆ ในโลก ที่น่าศึกษามากในขณะนี้คือที่ญี่ปุ่น ซึ่งมีการวิเคราะห์การบริการรถไฟบางช่วงที่มีรายได้น้อย ว่าจะทำอย่างไรให้เกิดแรงจูงใจให้คนมาใช้บริการ เปลี่ยนวิธีคิดให้รถไฟมาบริการอย่างอื่น เช่น เปลี่ยนขบวนรถไฟกลายเป็นขบวนรถให้คนมานั่งกินอาหารดี ๆ จากเชฟดัง ๆ ชมวิวเพลิน ๆ แวะหยุดบางสถานีที่จัดสินค้าพื้นเมืองมาขาย ฯลฯ ทำให้ ขบวนรถที่ไม่มีคนโดยสาร กลายเป็นต้องจองล่วงหน้ากันเป็นเดือน ๆ และก็เช่นเดียวกับแนวคิดการให้บริการรถไฟแบบ Vista Dome อีกรูปแบบหนึ่งของ Scenic Train ที่เปรู ที่นำนักท่องเที่ยวเข้าไปยัง Machu Picchu