บทความพิเศษ
One Voice Message การสื่อสารอย่างเป็นหนึ่งเดียว
เผยแพร่: 15 ก.ค. 2558
เผยแพร่: 15 ก.ค. 2558
ในธรรมชาติของการทำงานด้านการสื่อสารนั้น คนทำงานด้านการสื่อสารมีโครงสร้างในการทำงานของตนอยู่ ซึ่งนักนิเทศศาสตร์จะแตกรายละเอียดออกไปเป็น Text(Message), Target Group, Media, Tool, Time, Budget…. แต่ไม่ว่านักนิเทศศาสตร์จะแตกรายละเอียดให้ดูเท่อย่างไร สิ่งที่ลืมไม่ได้หรือต้องคำนึงถึงอยู่ตลอดเวลานั้น คือเรื่อง Key Message ที่จะเข้าไปแฝงอยู่ใน Message ทุกชิ้นให้ได้อย่างแนบเนียน และ Key Message ที่กระหน่ำออกไปนั้น ต้องออกไปเป็นเรื่องเดียวกันนำไปสู่เป้าหมาย และวัตถุประสงค์เดียวกัน หรือการทำงานที่เป็น One Voice Message ค่ะ ถ้าจะพูดให้เป็นภาษา ‘ตี้ส สักหน่อยก็ต้องพูดว่า ต้องคุมสีสันและเทคนิค (Tone & Technique of Message Handling) ในการนำเสนอของ Key Message คือนอกจากจะคุมไม่ให้ “หลุด” แล้ว ต้องคุมให้ดำเนินการไปให้ดูดีด้วย
เราลองนึกย้อนกลับไปดูในเหตุการณ์ตอนมหาอุทกภัยสิคะ ถามว่า …ท่านนึกว่าใครเป็นผู้อำนวยการเพื่อคุมสีสัน และกระบวนการ จากรัฐบาลส่วนกลางในตอนนั้น เราอาจจะไม่รู้ชื่อว่าเป็นใคร ? …ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ามีหรือไม่ ? …ซึ่งก็น่าจะมี แต่สำหรับความรู้สึกของคน กทม. ทั่วไป เมื่อย้อนกลับไปในเวลานั้นกลับไปนึกถึงคนที่มีอิทธิพลต่อการให้ข่าว และการดำเนินการของชีวิตที่มีภาพชัดอยู่ 2 คน คือ คุณ สรยุทธ สุทัศนะจินดา และ ม.ร.ว. สุขุมพันธุ์ บริพัตร (คุณยายท่านหนึ่งเรียกคุณ สรยุทธ์ ว่า ซะ ละ ยู้ด… และ ม.ร.ว. สุขุมพันธุ์ ว่า …ชายอ้วน)
การที่ผู้เชี่ยวชาญและผู้รู้ที่มาพูดเรื่องโน้นเรื่องนี้หลากหลาย ไม่ได้เป็นการสร้างเอกภาพในการสื่อสาร One Voice Message ให้มีน้ำหนักมากขึ้นมาได้ แต่กลับทำให้สิ่งเหล่านั้นไปกลบเรื่องการช่วยเหลือชาวบ้านให้อ่อนลงไป ส่วนเรื่องการเสนอข่าวภาพรวมในทุกพื้นที่นั้น ผลงานกลับไปอยู่ในฝั่งของคุณ สรยุทธ์ฯ และคณะ นับว่ามีผลต่อการติดตามของผู้เสพข่าวอย่างดี